The last post

The last post

Toen ik me inschreef voor dit keuzetraject stond ik hier wel achter. De wereldoorlogen hebben me altijd wel aangesproken, maar ik had het gevoel dat ik hier niet voldoende over wist. Dit was dus mijn kans om me er nog eens 2 weken verder in te verdiepen en ik heb er geen spijt van.

De eerste ontmoeting verliep goed. We zaten voornamelijk met personen van lager onderwijs maar dit zorgde er niet voor dat ik me ongemakkelijk of niet welkom voelde. In tegendeel, als je je moest voorstellen dan kwamen de meeste al wat los en pikte je soms in op wat er verteld werd. Leuk om zo te starten!

Toen ik te horen kreeg dat ik niet echt een theorie ging krijgen was ik in het begin wat teleurgesteld. Ik had gehoopt toch 2 lessen echt ‘les’ te krijgen over de oorlogen om terug van alles op de hoogte te zijn in grote lijnen en om daar dan zelf uiteindelijk mee aan de slag te kunnen. Eens ik wist dat dit niet zo ging zijn ben ik dus opzoek gegaan naar wat achtergrondinformatie gewoon voor mezelf wat bij te benen.

Er werd verteld dat het de bedoeling was om een blog bij te houden. Hier had ik wel zin in. Ik had nog nooit gewerkt met een blog en keek hier dus echt naar uit om dit zo goed mogelijk te doen. Toch zat ik met een dubbel gevoel. Je was aan de ene kant heel erg vrij, maar aan de andere kant had je toch ook wat verplichtingen. Zo was je bijvoorbeeld alle dagen verplicht er iets op te zetten. Natuurlijk wou ik dus in orde zijn en deed ik dit ook. Toch merkte ik op dat ik soms lang moest zoeken naar iets interessant en boeien.. Ergens is het goed dat je ‘gepusht’ werd om er alle dagen over na te denken, maar aan de andere kant, als je nu echt niets leuk vind om te posten die dag dan zet je er beter niets op dan iets onnuttig denk ik dan?

Ik ben iemand die toch wel wat begeleiding nodig heeft. Af en toe een feedback dat ik goed bezig ben, of dat het in orde is kan ik wel gebruiken. Dit miste ik wel in het keuzetraject. We mochten de volgende dag telkens vertellen wat we gevonden hadden, maar wat je er ook opzette alles bleek in orde te zijn. Ik kreeg niet de indruk dat je iets fout kan doen en dit maakte me ergens heel onzeker. Je had wel de verplichte post maar toch waren deze opdrachten nog heel erg vrij.

Je kon dankzij de vrijheid die je kreeg wel zelf beslissen in welke richting je wou gaan en dit was dan weer wel een positief punt. Dat er niet werd opgelegd over welke oorlog het moest gaan vond ik wel fijn. Ik ben meer voorstander om dingen te weten te komen over wereldoorlog 2. Dat ik dan ook de kans kreeg om mezelf hier verder in te verdiepen was dus heel erg leuk.

Heel erg jammer vond ik dat de stadswandeling niet is doorgegaan. Ergens had ik al opgevangen dat het minder interessant was voor kleuters, maar toch was ik heel erg benieuwd naar hoe het verhaal had gegaan. Ik wou wel weten hoe je het thema bij de lagere school kon toepassen en wie weet had je dit wel kunnen omvormen naar de kleuterklassen ook.

Het uitwerken van de ideeënmap en de koffer gewoonweg SUPER. Ik vond dit zo leuk om te doen en heb er ook dingen uit geleerd. Ik had nooit verwacht dat ik het onderwerp oorlog zou kunnen uitwerken in een kleuterklas. Maar na lang nadenken en brainstormen met het groepje merkte we toch dat we heel veel hier rond kunnen doen. Wij hebben de opdrachten afgebakend tot de 2^de wereldoorlog omdat we dit zelf het meest interessantste vonden.
Ik weet niet of ik het thema ooit echt zal gebruiken, maar ik weet wel als het aanbod zou komen zal ik zeker gebruiken wat ik deze week heb uitgewerkt.

Dat we verplicht waren om een uitstap te doen vond ik zeker en vast positief. Het bezoeken van iets wat je zelf interessant vond gaf zeker een meerwaarde aan dit vak. Doordat je zelf kon kiezen naar waar gaf dit een extra boost om hier nog meer over op te zoeken en te weten te komen. Kazerne Dossin had ik nog nooit bezocht en sprak me dus wel aan. In het begin dacht ik dat dit een soort van opvang centrum was voor de joden waar ze veilig waren en zich konden verstoppen. Door hier een bezoek aan te brengen zag ik dus in dat dit helemaal niet zo was maar dat ze werden doorgestuurd van hier naar Auswtsch. Het bezoek heeft me enorm geraakt en me doen stilstaan bij dingen waar we anders zo makkelijk overgaan. We weten allemaal dat de oorlog veel slachtoffers heeft gemaakt, maar door de aantallen te zien op een bord, verduidelijkt met foto’s kwam toch wel even hard aan. Eens ik thuis kwam heb ik er echt nog over gelezen en opgezocht omdat het zeer interessant was. Ik was dus zeer tevreden over mijn keuze en was blij dat we de kans kregen om iets te bezoeken binnenin de periode van het keuzetraject zelf.

Ik had het eerlijk gezegd nooit gedacht in het begin maar ik ben toch meer te weten gekomen dan ik had verwacht. Omdat ik niet echt begeleid werd ging ik er vanuit dat ik ook niet veel meer zou bijleren. Maar in tegendeel, doordat je nu kon opzoeken waar je echt in geïnteresseerd was onthoud je de dingen ook beter dan dat ze helemaal niet aansluiten bij je interesses. Ik vond het fijn dat we zoveel vrijheid kregen, maar een beetje meer structuur of gerichtheid bij de blog had voor mij zeker geen kwaad gedaan.

Ik ben blij dat ik het gevolgd heb, en als ik ooit het thema ‘oorlog’ krijg in mijn kleuterklas zal ik er met volle goesting en moed aan beginnen omdat ik weet dat het dankzij dit keuzetraject wel mogelijk is.