War Horse

Bronnen : 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Loopgraaf
http://www.youtube.com/watch?v=0OVRWRi-Zj8



Toen ik de film War Horse kreeg had ik helemaal geen zin om hem te zien. ' Een zware film over de oorlog' was mijn eerste reactie. Uiteindelijk keek ik hem toch en ik heb er geen seconde spijt van gehad. Een zware film was het zeker, maar op diezelfde moment vond ik hem zo ongelofelijk mooi. 

Ik ben een enorme dierenvriend en dat in het verhaal een paard mee de 'hoofdrol' speelde maakte voor mij heel veel goed. Het was een film die de realiteit zeker liet zien over wereldoorlog 1 maar met de nodige stukken 'ontspanning' in werd het een heel erg pakkend verhaal waar ik naar kon blijven kijken. 

De film speelt zich af in wereldoorlog 1. Een jongeman, genaamd Albert heeft als beste vriend een paard nl Joey. Op een bepaalde dag wordt het paard verkocht aan het leger, en dit is voor hem hartverscheurend. Ook al is Albert te jong om mee te gaan in de oorlog hij besluit toch om naar Frankrijk te gaan om zijn vriend te zoeken. Het paard maakt zware tijden mee en vecht voor zijn leven. Op het einde van de film vindt de jongen zijn paard terug door zijn typisch 'gefluit'. 

De scene waarbij de soldaten in het loopgraf zitten is zeker iets dat bleef hangen.  Het waren enorme gangen in het zand waar de soldaten in verborgen zaten. Ze zochten bescherming tegen vuur, kogels en hun menselijke vijanden. De kant die naar de vijand toe ligt, wordt de borstwering genoemd, en de tegenoverliggende kant de rugdekking. Op plekken waar knikken in de loopgraaf zitten en hij dus zijkanten heeft, wordt een vergelijkbare dekking gebouwd, de schouderwering genoemd. De rugdekking is vaak hoger dan de borstwering, om te voorkomen dat de vijand de soldaten kan zien tegen de lucht wanneer ze boven de borstwering uitkijken.

In de Eerste Wereldoorlog waren er ook loopgraven die bovenop de grond gebouwd werden, vooral in de Britse sector bij Ieper, waar het grondwaterniveau zo hoog was dat bijna elk gat in de grond onmiddellijk vol water liep. Een geul in de grond graven was dus uitgesloten, zodat men zandzakken vulde en opwierp tot een borstwering en een rugdekking van soms twee meter of meer hoog en meerdere malen zo breed.

Dit alles werd beschermd door gigantische hoeveelheden prikkeldraad, zowel voor als achter de loopgraaf. Dit werd aan paaltjes en schroefpiketten bevestigd in brede banen door het landschap.

Dit is ook duidelijk te zien in de film. Je ziet dat de prikkeldraad overal verspreidt staat tussen de 2 vijanden in. 

Het leven in de loopgraven was zeker geen pretje. Weer of geen weer, de soldaten bleven buiten. Als het aan het regenen was kon dit leiden tot slijk waardoor sommige wel eens wegzakte tot aan hun middel.